Toekomstige hulpverlener zet zich in voor kinderen in scheidingssituaties
Oranjestad – Op maandag 24 juni 2025 presenteerde Wilyenie Croes, vierdejaarsstudent Social Work aan de Universiteit van Aruba, haar afstudeerscriptie bij Plan di Mayor. Met haar scriptie rondde zij niet alleen haar studie succesvol af, maar leverde zij ook een waardevolle bijdrage aan het actuele thema van kinderen in conflictscheidingen op Aruba.
De presentatie vond plaats in het bijzijn van een select gezelschap dat zich intensief inzet voor het welzijn van kinderen van gescheiden ouders. Onder de aanwezigen bevonden zich mevrouw Aisca Berkemeyer, directeur van de Directie Voogdijraad, en de heer Bert Wielenga, secretaris van de Commissie Voortgezet Ouderschap. Xavier Simileer, juridisch beleidsmedewerker bij de Directie Buitenlandse Betrekkingen dossierhouder voor mensenrechten. Online volgden ook Sacha Geerman, beleidsmedewerker bij Directie Sociale Zaken, lid van de commissie én lid van de Taskforce Kinderrechten, haar presentatie met grote belangstelling.
De stage van Wilyenie vond plaats bij Plan di Mayor, onder begeleiding van haar praktijkcoach mevrouw Michella Steenvoorde-Laclé, coördinator van Plan di Mayor en tevens voorzitter van de Commissie Voortgezet Ouderschap. “Wilyenie heeft zich tijdens haar stage bewezen als een betrokken, onderzoekende en empathische professional in wording,” aldus Steenvoorde-Laclé. “Haar scriptie sluit naadloos aan op het beleid dat we de afgelopen jaren hebben ontwikkeld om kinderen centraal te stellen in scheidingssituaties.”
In haar scriptie onderzocht Wilyenie hoe kinderen de scheiding van hun ouders ervaren en welke ondersteuning zij nodig hebben.
Kinderen van wie de ouders een overeenkomst hebben via Plan di Mayor, vertonen meer emotionele balans en samenhang in hun verhalen: Ze zijn beter in staat om over beide ouders te reflecteren zonder partij te kiezen. Ze erkennen conflicten, maar voelen zich toch emotioneel veilig. Hun verhalen zijn beter gestructureerd en samenhangender (volgens CAI-codering)
Kinderen zonder overeenkomst laten vaker loyaliteitsconflicten, emotionele terugtrekking of verwarde rollen zien, zoals parentificatie: Sommigen weigeren volledig over een van de ouders te praten. Anderen nemen de rol aan van “emotionele beschermer” van een ouder. Er is sprake van innerlijke strijd: liefde, verwarring, schuldgevoel
Emotionele beschikbaarheid van een ouder blijkt belangrijker dan het bestaan van een formele overeenkomst: Zelfs zonder overeenkomst maakt een emotioneel aanwezige ouder een groot verschil. In gestructureerde settings lijden kinderen als ouders emotioneel afwezig, afgeleid of niet responsief zijn. Kinderen voelen het als iets “voor de vorm” is. Ze reageren het beste als volwassenen hen behandelen als deelnemers – niet als problemen.
De bevindingen en aanbevelingen van Wilyenie Croes dragen bij aan de ontwikkeling van interventies voor kinderen binnen het kader van de nieuwe wet op Voortgezet Ouderschap en Zorgvuldige Scheidingen (Ley Plan di Mayor). Deze benadrukken het belang van zowel structuur als emotionele afstemming in ouderschap na scheiding. Hoewel formele overeenkomsten zoals die van Plan di Mayor een belangrijk kader vormen voor samenwerking, ligt de daadwerkelijke impact in hoe die afspraken in de praktijk worden geleefd. Emotionele beschikbaarheid, consistentie en respect voor de stem van het kind moeten centraal staan in beleid en interventies.
Met haar diploma op zak staat Wilyenie Croes klaar om als startende professional bij te dragen aan een samenleving die steeds meer inzet op verbondenheid en zorg.
Plan di Mayor feliciteert Wilyenie van harte met deze mijlpaal.