Volgens een internationale publicatie, gebaseerd op het vandaag gepubliceerde UNHCR Global Trends 2023-rapport, staat Aruba wereldwijd op de eerste plaats als “gastland” voor vluchtelingen. Het rapport geeft aan dat het eiland per hoofd van de bevolking het hoogste aantal vluchtelingen ter wereld heeft. Een op de vijf inwoners in Aruba is daar vanwege gedwongen migratie. Dit is volgens het Global Trends 2023-rapport van UNHCR.
Curaçao verschijnt ook in de wereldwijde top vijf en staat op de vierde plaats. Op dit eiland is een op de dertien mensen een vluchteling.
Het aantal mensen wereldwijd dat als vluchteling wordt beschouwd, heeft opnieuw recordcijfers bereikt. Er zijn meer dan 117 miljoen vluchtelingen, volgens UNHCR. Vorig jaar was het aantal 110 miljoen. Vanwege recente conflicten, zoals in Soedan, Gaza en Myanmar, vluchten mensen uit hun landen, wat volgens de organisatie een dringende oplossing vereist. Bijvoorbeeld, de wereldwijde vluchtelingenpopulatie is bijna even groot als de bevolking van Japan.
Economische Vluchtelingen
Het rapport vermeldt dat Aruba bovenaan de lijst staat, voornamelijk vanwege de 17.000 Venezolanen op het eiland. Zij zijn gevlucht voor de intimidatie van het regime van Nicolás Maduro en trokken voornamelijk naar Colombia en Brazilië, maar ook naar de Caribische eilanden van het Koninkrijk der Nederlanden.
Het legt uit dat de Venezolanen politieke vluchtelingen zijn en mensen die vluchten voor geweld, maar ook individuen die in hun eigen land niet kunnen overleven. Bijvoorbeeld, ze kunnen een ziekte zoals diabetes hebben, maar in Venezuela geen behandeling krijgen.
Velen vluchten naar Aruba en Curaçao, die zeer dicht bij Venezuela liggen. Het enige probleem is dat Curaçao geen asielprocedure heeft en het internationale vluchtelingenverdrag niet erkent, terwijl Aruba wel relevante wetten heeft en zich aan het verdrag houdt. Echter, Venezolanen worden voornamelijk gezien als economische vluchtelingen, wat betekent dat zeer weinigen bescherming zoeken.
Het gevolg is dat bijna alle Venezolanen in Aruba en de duizenden in Curaçao geen verblijfsvergunning hebben en in het verborgene leven en werken. Ze ontvangen geen medische zorg, onderwijs of legale werkgelegenheid. Er wordt ook vermeld dat de regering niet actief zoekt naar mensen zonder papieren, maar degenen die toevallig worden ontdekt, worden gedeporteerd.
