De Hoge Raad heeft besloten dat Haim Kalman geen recht heeft op een groter deel van de bezittingen van wijlen zijn vader. Zijn vader was Kalman Hochman, eigenaar van onder andere La Linda.
De vader, een vermogend ondernemer, heeft bij testament zijn vermogen aan zijn vrouw nagelaten en zijn vier kinderen onterfd. Op die manier zou het familievermogen bijeen blijven en pas worden verdeeld na Anna’s overlijden. De jongste zoon, Haim, is de enige die zijn legitieme portie heeft opgeëist. Tussen moeder en zoon is destijds een scheiding en deling van de nalatenschap van de vader overeengekomen. Bij die gelegenheid werd de waarde van de ontbonden huwelijksgemeenschap vastgesteld op 10 miljoen florin. Na het overlijden van de moeder vele jaren later, bleek de erfenis tienmaal dat bedrag waard te zijn geweest en heeft Haim zich op het standpunt gesteld dat zij bij de scheiding en deling (buitenlandse) vermogensbestanddele tegenover hem heeft verzwegen. Daardoor zouden die goederen deels aan hem toebehoren en buiten de nalatenschap van de moeder vallen. Voor de andere erfgenamen zou er zo veel minder over blijven.
Haim spande een bodemprocedure aan. Vorige week kwam de Hoge Raad tot het uiteindelijke oordeel.
Kalman Hochman, overleden op 28 april 1979, was sinds 29 oktober 1936 tot zijn overlijden in gemeenschap van goederen gehuwd met Anna Britten. Het stel had vier kinderen. Kalman, de vader, had als zakenman een aanzienlijk vermogen opgebouwd. Daartoe behoorde onder andere het warenhuis La Linda in Oranjestad en (ander) onroerend goed op Aruba. Naar later is vastgesteld, bezat hij ook vermogensbestanddelen in Panama, de Verenigde Staten, Israël, Luxemburg en Zwitserland. Zijn echtgenote bevestigde dit in haar testament: “Op het moment van overlijden van mijn man bestond de nalatenschap uit onder meer diverse onroerende goederen, in en buiten Aruba, tegoeden op bankrekeningen, waardepapieren en dergelijke bij banken in onder andere Panama,
Zwitserland, Israël, Luxemburg en Amerika. Sommige vermogensbestanddelen van de nalatenschap werden niet rechtsreeks op naam gehouden maar door middel van voornamelijk buitenlandse Panamese vennootschappen. Dit vermogen vertegenwoordigde, voor zover ik mij kan herinneren, een waarde van meer dan een honderd miljoen United States Dollars. Bij de scheiding en deling van de boedel van mijn man in de tachtiger jaren heb ik niet alle vermogensbestanddelen van de nalatenschap bekend gemaakt, waardoor de nalatenschap veel lager werd gewaardeerd en aan mijn kinderen Maria en Haim veel minder werd uitgekeerd dan waarop zij recht hadden.”
Om dit onrecht goed te maken, gaf ze het financieel beheer van het familiefortuin in de handen van Haim en verzocht ze hem alsnog zorg te dragen dat de wensen van zijn vader als neergelegd in zijn testament correct zouden worden uitgevoerd. Na enig rekenwerk kwam Haim tot de conclusie dat zijn moeder hem voor minstens 80 miljoen florin had benadeeld en eiste dat geld alsnog op uit de erfenis.
Hoewel de moeder duidelijk was in haar testament, kan op basis van de wet het hele proces van boedelscheiding niet worden overgedaan. Daarom oordeelt de Hoge Raad dat Haim geen recht heeft op de geëiste som en de erfenis van zijn moeder gelijk verdeeld dient te worden over de vier kinderen en hun erfgenamen.
Loading…
Reload document 
Open in new tab 
