Volgende week opent de expositie Voices of Fashion in het Centraal Museum van Utrecht. Daar is werk te zien van de bekende Arubaanse ontwerper Percy Irausquin, maar ook van de pas afgestudeerde Darwin Winklaar uit San Nicolas.
De expositie Voices of Fashion gaat in op de witte blik waarmee decennialang mode is gepresenteerd, gedragen en verzameld. Op basis van jarenlang onderzoek door zwarte, witte en niet-zwarte personen van kleur, moeten we constateren dat de gevolgen van het koloniale verleden tot op de dag van vandaag doorwerken, óók in de modesystemen.
Het Centraal Museum publiceert samen met Serana Angelista en Glamcult een boek bij Voices of Fashion. Dit staat vol met interviews, uniek beeldmateriaal, columns en essays.
Winklaar studeerde een paar maanden geleden met lof af aan de Gerrit Rietveld Academie. Het afstudeerwerk van Darwin Winklaar ontging niemand tijdens de tentoonstelling van de Gerrit Rietveld Academie 2020. Tussen zes zorgvuldig geplaatste altaren en stoffen poppen, poetste de performancekunstenaar in een wit gewaad de vloer terwijl hij spreuken in Papiamento uitsprak. Zijn werk heeft een grote binding met zijn leven vóór de Rietveld, toen hij nog op Aruba woonde. Al leek daar in het begin van zijn tijd op de academie weinig ruimte voor.
,,Twee jaar geleden gleed ik in een zware depressie. Ik raakte mijn identiteit kwijt in Nederland. Op twintigjarige leeftijd kwam ik van Aruba naar hier om Mode aan de Rietveld te studeren. Sinds ik hier ben noemen mensen me ‘too colourful’ en ‘so exotic’. Als ik over straat loop staren mensen naar me. Het was een totaal andere ervaring dan ik van tevoren had verwacht. Op Aruba zeiden ze dat ik het heerlijk zou vinden in Amsterdam, dat mensen me zouden accepteren voor wie ik was. Dat bleek helemaal niet waar. Ik paste me aan, en verloor geleidelijk mezelf, ik begon zwarte en grijze kleding te dragen. Langzaamaan wilde ik veranderen in een baksteen, opgaan in de omgeving zodat ik niet meer zo zou opvallen.” Winklaar ging terug naar Aruba en wist zijn problemen om te zetten in inspiratie.
,,Het is een dans tussen nostalgie en melancholie, maar ook tussen het heden en het verleden. Zo begon ook mijn eindexamenwerk. Het moest een hommage worden aan mijn moeder. Ik ben net als zij slachtoffer van de machocultuur. Mannen dronken veel en sliepen met andere vrouwen. Ik heb thuis veel gezien. Al op Aruba was ik openlijk queer, maar dat werd lang niet altijd geaccepteerd. Het trauma dat ik als kind heb opgelopen komt nu naar buiten.”
De multidisciplinaire artiest vraagt ondersteuning van de Arubaanse gemeenschap voor zijn nieuwste project, ANEMOIA, dat elementen uit folklore, carnaval en katholicisme in beeld brengt. Het wordt zijn muzikale debuut, onder de naam NIÑO
DIVINO.
Het bestaat uit zes liederen, waarvan er vier een Arubaanse editie krijgen met een op het eiland opgenomen film. Bijdragen kunnen worden overgemaakt op: CMB, Darwin E. Winklaar, rekeningnummer 63688204.
