Voor Marisol Tromp, leider van de MAS-fractie, was het manoeuvreren van MEP in het parlement met betrekking tot de wet op het homohuwelijk simpelweg een manier om het probleem uit de weg te gaan.
Na veel controverse werd de vergadering om de wet op het homohuwelijk te bespreken op woensdag 8 mei 2024, in het parlement bijeengeroepen. Hoewel alle 21 leden aanwezig waren, leidde het gebrek aan initiatief van een coalitie lid ertoe dat de wet niet werd aangenomen.
Volgens parlementslid Tromp was dit een spel van de MEP-partij, georkestreerd door haar leider, Evelyn Wever-Croes. Ze voelt dat de manipulatie al begon voordat de vergadering begon. “Ze kwamen om regels te breken en de stemresultaten te manipuleren. Door dingen naar voren te brengen die niet in de wet staan. Toen we later protesteerden, veranderden dingen. Toen werd opgemerkt dat leden die waarschijnlijk vóór zouden stemmen, besloten om toch tegen te stemmen.”
Nadat de stemming in een gelijkspel eindigde, kondigde de parlementsvoorzitter aan dat er een nieuwe vergadering moest worden bijeengeroepen, waarbij het enige agendapunt opnieuw stemmen over de wet zou zijn. “Eerlijk gezegd zie ik dit nu niet gebeuren, vooral nu de uitspraak in de zaak bij de Hoge Raad kan komen. Zo wil MEP, geloof ik, vermijden te stemmen voor waar ze in geloven.”
Volgens de leider van MAS is de MEP-partij simpelweg bang om hun standpunt in te nemen en zullen ze wachten op de beslissing van de Hoge Raad. Voor en tijdens de vergadering voelde de politicus dat de MEP-fractie bang was om het standpunt in te nemen dat ze wilden innemen. “Ze willen niet stemmen voor wat ze echt denken, en verzinnen zelfs manieren om niet te stemmen, maar zitten toch in de zaal.”
Tromp vertelde dat vanwege de gelijke stand een nieuwe vergadering moet worden bijeengeroepen voor de herstemming. Maar ze gelooft dat MEP zo een beslissing uitstelt.
Volgens een ander lid van MAS, Aguannette Gunn, probeerden ze aanvankelijk “ons een “curveball” te gooien, maar toen ze merkten dat dat niet werkte, bedachten ze een systeem om het besluitvormingsproces te vertragen.” “De ironie is dat we een autonoom land zijn. De reden waarom de premier naar de Hoge Raad ging, is omdat werd aangegeven dat een rechtbank niet in de parlementszetel kan zitten. Nu het parlement van Aruba zijn werk moest doen en stemmen voor het juiste, veranderden velen van gedachten. Tijdens hun dissertaties leken velen voor de wet te zijn, maar toen ze moesten stemmen, veranderden hun meningen plotseling.”
Volgens Aguannette Gunn is dit hele probleem tactisch omdat ze de vergadering niet opnieuw zullen bijeenroepen en simpelweg zullen wachten op het vonnis uit Nederland. “Opnieuw willen ze dat Nederland iets oplegt en doen alsof ze er niets mee te maken hebben, dat hun zeggen definitief is, en dat er geen andere alternatief was dan de wet te implementeren.”
