Het was een goed georkestreerde strategie waarbij alle kaarten in de handen waren. Een spel waarbij de uitkomst zorgvuldig werd gekozen om de gevoelens van de potentiële kiezers (zowel van de christelijke als de LGBT+ gemeenschap) te beschermen.
Wat deze vergadering nog opmerkelijker maakt, is dat zowel de coalitie als de oppositie aanwezig waren, maar toch niet helemaal. De “troefkaart”, Shailiny Tromp-Lee, werd betrapt in het gebouw, maar ze nam niet actief deel aan de vergadering.Dit is een parlementslid dat eerst geen bezwaren had tegen de wet, maar uiteindelijk toch besloot niet te stemmen.
Dit zegt veel over de strategie: waarom zou je in het parlement zijn en ervoor kiezen om niet deel te nemen? Uiteindelijk rende ze zo goed als weg van 24ora.com om geen verklaring (uitleg aan het publiek) te hoeven geven. Ondanks dat het een controversiële wet is waarover het publiek verdeeld is, dachten de meesten dat het in het parlement zou worden aangenomen. Nou, dat was de gedachte tot na de MEP-vergadering van afgelopen dinsdag. In die vergadering zochten ze naar een manier om de klap niet te pijnlijk te maken.
Het was echter toch pijnlijk om te zien hoe de tranen opwellen in de ogen van parlementslid Misha Raymond, die haar emoties niet kon bedwingen. Ze geloofde dat haar partners in de coalitie “voor gelijke rechten zouden opkomen.”
Vanaf het moment dat een seniorenconvent werd bijeengeroepen voor de openbare vergadering, kon worden aangevoeld dat er iets gaande was. Ze moesten regelen hoe de stemmen aan het einde zouden worden geteld. Daarom sloop Shailiny rond, wachtend om te zien of ze moest deelnemen of niet, afhankelijk van de stemming.
Los daarvan roept de stem van elk parlementslid in de publieke opinie vele vragen op, maar vooral die van de leider van de AVP-fractie, Mike Eman. Een persoon die vocht voor de mensenrechten, die de overwinning vierde van verschillende leiders zoals Nelson Mandela, Martin Luther King en Anne Frank.
Maar voor de politicus in dit geval, net als voor vele anderen, wogen religieuze overtuigingen zwaarder dan gelijke mensenrechten.
Uiteindelijk is de vergadering van 8 mei 2024 een historische gebeurtenis in de politieke wereld van Aruba. Door het resultaat en de perfect uitgevoerde strategie die heeft aangetoond dat er in de politiek altijd iemand aan de touwtjes trekt.
